Lees meer over oorzaken voor het uitblijven van een zwangerschap
We zijn er voor u!
Als u vragen heeft, laat het ons weten!
Openingstijden:
Ma - Vrij: 09:00 - 16:30
Zat: 10:00 - 13:00
Maak nu een afspraak:
☎ +31 (0) 71 58 12 300
Voor noodsituaties:
☎ +31 (0) 6 25257420
Bij ongeveer 30% van de paren ligt de oorzaak voor het uitblijven van een zwangerschap bij de man en bij ongeveer 30% ligt de oorzaak bij de vrouw. Er zijn verschillende redenen waarom een man of een vrouw verminderd vruchtbaar is.
Oorzaken voor het uitblijven van een zwangerschap bij de vrouw
Een regelmatige cyclus duurt niet korter dan 21 en niet langer dan 35 dagen. Als de cyclus regelmatig is, vindt er in de regel een ovulatie (eisprong) plaats. Bij een onregelmatige cyclus of bij het uitblijven van de menstruatie kan het door het ontbreken van een ovulatie moeilijker zijn om zwanger te worden.
Wanneer u zwanger probeert te worden dan is een regelmatige menstruatie cyclus belangrijk. Bij een onregelmatige cyclus, vindt de ovulatie ook onregelmatig plaats en zijn er meestal minder ovulaties dan gemiddeld. Doordat er geen regelmaat in het optreden van de ovulatie is, is het vaak moeilijk te bepalen wanneer de ovulatie plaatsvindt. Hierdoor kan de kans om zwanger te worden beïnvloed worden.
Wanneer eileiders ontstoken raken of wanneer er littekenweefsel/ verklevingen in de buurt van de eileiders zitten dan kan de eileider beschadigd raken en dicht gaan zitten. Een dichte eileider zorgt ervoor dat een spermacel niet meer in staat is om bij de eicel in de buurt te komen waardoor een bevruchting niet op kan treden. Soms is een eileider vernauwd waardoor een bevrucht eicel in de eileider blijft steken en zich daar innestelt (een buitenbaarmoederlijke zwangerschap).
Een chlamydia infectie is een seksueel overdraagbare aandoening die ervoor kan zorgen dat eileiders ontstoken raken. Ongeveer 15% van alle vrouwen die een chlamydia infectie hebben doorgemaakt, ontwikkelt vruchtbaarheidsproblemen omdat de eileiders dicht zitten.
Een operatie in de onderbuik kan door het ontstaan van litteken weefsel/ verklevingen ervoor zorgen dat het contact tussen de eileider en de eierstok verstoord raakt, waardoor een spermacel niet meer in de buurt kan komen van een eicel.
De binnenbekleding van de baarmoeder bestaat uit baarmoederslijmvlies. Dit slijmvlies groeit wanneer een eicel uit rijpt en wordt afgestoten tijdens een menstruatie. Wanneer dit slijmvlies voorkomt buiten de baarmoeder, dan spreken we van endometriose. Dit slijmvlies kan bijvoorbeeld in de vagina, op de eierstok of het buikvlies voorkomen.
Adenomyosis lijkt op endometriose maar bij adenomyosis bevindt het baarmoederslijmvlies zich in de spierlaag van de baarmoeder. Adenomyosis kan de kans om zwanger te worden verkleinen.
In de baarmoederholte kunnen afwijkingen aanwezig zijn die invloed kunnen hebben op de kans om zwanger te worden. Een vleesboom (myoom) of poliep in de baarmoeder holte kan invloed hebben op de innesteling van een bevruchte eicel.
Bij vrouwen die het Asherman syndroom hebben, zitten er verklevingen in de baarmoeder. Er is sprake van littekenweefsel in de baarmoeder, waarbij de wanden van de baarmoeder met elkaar verkleefd zijn. Deze verklevingen komen door een beschadiging van het baarmoederslijmvlies, meestal door een operatie. Een goed ontwikkelt baarmoederslijmvlies vormt de plaats waar een bevrucht eicel zich kan innestelen. De verklevingen kunnen de kans op een zwangerschap bemoeilijken de verklevingen ervoor zorgen dat het baarmoederslijmvlies zich niet goed kan ontwikkelen.
Mannen worden geboren met een X en een Y chromosoom. Vrouwen met twee X-chromosomen. Bij vrouwen met het syndroom van Turner ontbreekt één van de X-chromosomen of heeft één van X-chromosomen een afwijkende vorm. Ongeveer 1 op de 2.500 meisjes wordt geboren met dit
Vrouwen met het syndroom van Turner hebben (een aantal van) de volgende kenmerken:
Bij vrouwen met het syndroom van Turner zijn de eierstokken niet goed ontwikkeld. Hierdoor worden te weinig geslachtshormonen aangemaakt. Dit is de reden van het uitblijven van borstgroei en opstarten van de menstruatie. In de meeste gevallen zijn deze vrouwen onvruchtbaar. Met een chromosoomonderzoek kan de diagnose worden gesteld.
MRKH is genoemd naar de artsen Mayer, Rokitansky, Küster en Hauser.
Bij vrouwen die geboren worden met het MRKH-syndroom is de baarmoeder en vagina niet aanwezig. Deze vrouwen ontwikkelen zich als een normale vrouw, alleen inwendig ontbreekt er iets. De uitwendige geslachtsdelen zoals de clitoris en de buitenste en binnenste schaamlippen, zijn aanwezig. Soms is er een klein kuiltje op de plaats van de vagina, deze is wisselend van diepte. In de puberteit krijg je okselbeharing, schaamhaar en borsten, maar de menstruatie blijft uit. De eierstokken zijn normaal ontwikkeld en functioneren normaal. Er is geen sprake van een chromosoomafwijking, deze vrouwen hebben een normaal vrouwelijk chromosoompatroon. In Nederland worden ongeveer vier vrouwen per jaar met dit syndroom geboren.
Wanneer een vrouw geen baarmoeder heeft, betekent dit dat er geen zwangerschap gedragen kan worden. Een genetisch eigen kind is wel mogelijk door middel van draagmoederschap met IVF. Met behulp van de IVF-behandeling kunnen eigen eicellen bevrucht worden met spermacellen van uw partner. Het ontstane embryo kan in de baarmoeder van een draagmoeder worden geplaatst.
Oorzaken voor het uitblijven van een zwangerschap bij de man
Door middel van een sperma onderzoek wordt de kwaliteit van de spermacellen beoordeeld. Tijdens een sperma onderzoek wordt onderzocht of er voldoende spermacellen zijn, ze goed beweeglijk zijn en of de spermacellen een normale vorm hebben.
De spermakwaliteit bij een man varieert soms sterk. Dit is de reden dat er bij een afwijkende uitslag van een sperma onderzoek altijd een 2e onderzoek gedaan wordt. Spermacellen hebben ongeveer 72 dagen nodig om uit te rijpen. Wanneer er in de 3 maanden voor een sperma onderzoek, ongunstige omstandigheden aanwezig zijn geweest, die invloed kunnen uitoefenen op de spermakwaliteit, dan kan dit mogelijk een verklaring zijn voor een verminderde spermakwaliteit.
Factoren die invloed kunnen uitoefenen op de kwaliteit van het zaad, en die daarmee voor een tijdelijke verslechtering van de zaadkwaliteit kunnen zorgen zijn:
Factoren die invloed kunnen uitoefenen op de kwaliteit van het zaad die voor een deel te behandelen zijn en voor een deel een blijvend, dus niet behandelbaar, effect hebben op de zaadkwaliteit
Het syndroom van Klinefelter is een chromosoomafwijking die alleen bij mannen voorkomt. Ongeveer 1 op de 500 jongens wordt met het syndroom van Klinefelter geboren.
Mannen worden geboren met een X en een Y chromosoom. Vrouwen met twee X-chromosomen. Jongens en mannen met het syndroom van Klinefelter hebben naast een Y-chromosoom twee of meer X-chromosomen. Dit wordt aangeduid als 47-XXY of 48-XXXY of 49-XXXXY.
Het Klinefelter syndroom is een aangeboren afwijking waarbij onvoldoende mannelijk hormoon (testosteron) aangemaakt wordt. De puberteit komt daardoor langzamer op gang. Een belangrijk gevolg van het tekort aan testosteron is onvruchtbaarheid. Vaak wordt het syndroom pas vastgesteld in het kader van een vruchtbaarheidsonderzoek. De diagnose kan door middel van chromosoom onderzoek worden gesteld.
De meeste mannen met het Klinefelter syndroom produceren geen zaadcellen. Bij het begin van de puberteit is er vaak nog enige aanmaak van zaadcellen. In deze levensfase verslechtert de zaadbal en in korte tijd verschrompelen de zaadbuisjes en sterven de voorlopers van zaadcellen af. De oorzaak hiervan is niet bekend en is helaas niet te voorkomen.
Wanneer de diagnose op jonge leeftijd gesteld wordt, dan kan er bij sommige jongens aan het begin van de puberteit zaad, dat verkregen wordt na een zaadlozing, kunnen worden ingevroren. Lukt dit niet dan kan TESE gebruikt worden voor het verkrijgen van zaadcellen. TESE staat voor Testiculaire Sperma Extractie. Onder algehele verdoving wordt uit de zaadbal weefsel weggenomen. Hieruit worden, indien aanwezig, zaadcellen gehaald, die ingevroren worden of direct gebruikt worden voor een bevruchting.
De laatste jaren is duidelijk geworden dat op het Y-chromosoom genen liggen die onmisbaar zijn voor een normale zaadproductie. Wanneer dit stukje van het Y-chromosoom ontbreekt spreken we van een deletie op het Y-chromosoom. Een deletie in het zogenoemde AZFa, AZFb of het AZFc gen heeft invloed op de zaadkwaliteit. De kans op een afwijking op het Y-chromosoom wordt groter wanneer de zaadkwaliteit minder goed is. Mannen met een deletie op dit specifieke stukje van het Y-chromosoom, geven deze afwijkingen door aan het zoons. Een zoon met dezelfde afwijking, zal ook te maken krijgen met vruchtbaarheidsproblemen. Bij dochters is dit niet het geval, omdat meisjes geen Y chromosoom hebben. oom liggen. Bij een chromosomale afwijking zal het type afwijking de kans op aangeboren afwijkingen bepalen. Hierbij kunnen behalve vruchtbaarheidsproblemen ook andere aangeboren afwijkingen voorkomen. Een gesprek met een klinisch geneticus is bij dit soort problemen zeer verstandig.
Bij een verandering (mutatie) in het zogenoemd CFTR gen kan er bij een man een vruchtbaarheidsprobleem aanwezig zijn vanwege afwezigheid van de zaadleiders. Kinderen met taaislijmziekte (cystic fibrosis) hebben een CTFR gen mutatie in zowel het gen dat ze van hun vader als van hun moeder hebben overgeërfd. Wanneer er bij een man een mutatie in het CFTR gen gevonden wordt, is het aan te raden zijn partner ook te onderzoeken.
Wij zijn er voor u!
Als u vragen heeft, laat het ons weten!
Openingstijden:
Ma - Vrij: 09:00 - 16:30
Zat: 10:00 - 13:00
Maak nu een afspraak:
☎ +31 (0) 71 58 12 300
Voor noodsituaties:
☎ +31 (0) 6 25257420
Fax: (071) 581 23 09