+49 (0)211 90 19 718
Maak gebruik van de expertise van ons medische team
We zijn voor u daar!
Telefoontijden:
Ma-Vr: 07:00 - 20:00
Maak nu een afspraak:
NL: ☎ +49 (0)211 90 19 718
DE: ☎ +49 (0)211 90 19 70
Noodgevallen: NL ☎ +49 (0)172 56 97 891
Im Notfall: DE ☎ +49 (0)211 20 54 45 - 34
✉ info.nl@vivaneo-duesseldorf.de
Wij kijken er naar uit om van u te horen!
Spermadonatie
In het kader van een fertiliteitsbehandeling kan het voorkomen dat u op een spermadonatie moet terugvallen. Voor sommige stellen kan dat de enige mogelijkheid zijn om de kinderwens te vervullen. Dat is bijvoorbeeld het geval als bij de man
- in het ejaculaat en in de testikels geen zaadcellen aanwezig zijn of
- als er sprake is van een erfelijke aandoening.
De man is bij een bevruchting van zijn partner met donorzaad weliswaar niet de genetische vader van het kind, maar hij neemt wel het sociale vaderschap op zich. Daarmee krijgt hij, in overleg met de moeder, ten aanzien van het kind dezelfde rechten en plichten als een vader die dat kind zelf bij zijn partner heeft verwekt.
Van wie is de spermadonatie afkomstig?
De spermadonaties zijn meestal afkomstig van een spermabank, waar zij diepgevroren worden bewaard (cryopreservatie).
De spermadonoren worden vooraf zeer zorgvuldig geselecteerd door de spermabanken. Zij moeten bijvoorbeeld
- tussen de 18 en 38 jaar oud zijn,
- lichamelijk en geestelijk volkomen gezond zijn – ze mogen dus geen besmettelijke ziekten hebben of erfelijke ziekten in de familie hebben – en
- zowel over een optimale spermakwaliteit als een grote hoeveelheid zaadcellen beschikken.
De spermadonoren krijgen voor hun donatie een onkostenvergoeding.
Hoe gaat een fertiliteitsbehandeling met spermadonatie in zijn werk?
1. Nauwkeurig onderzoek van donorzaad en donor
Spermadonoren worden zeer zorgvuldig onderzocht. Alleen al voor de toelating als spermadonor zijn uitgebreide sperma-, bloed- en urineonderzoeken vereist. Naast de gebruikelijke bepaling van de spermaparameters worden bij iedere donatie ook bloed-, sperma- en urinemonsters van de donor onderzocht op besmettelijke ziekten en geslachtsziekten. Voldoet de spermakwaliteit aan de WHO-eisen voor spermadonoren, dan worden deze zaadcellen daarna ingevroren (cryopreservatie).
Voordat donormonsters dan voor een bevruchting worden vrijgegeven, worden ze 6 maanden in quarantaine bewaard. Na een quarantaineperiode van 180 dagen wordt opnieuw een bloedmonster van de donor op besmettelijke ziekten en geslachtsziekten onderzocht. Worden er geen afwijkingen geconstateerd, dan worden de monsters uiteindelijk vrijgegeven.
2. Contractuele verplichting
Het stel met een kinderwens laat zich door de arts eerst goed informeren over de medische, juridische en sociale vragen die verband houden met de spermadonatie. Daarna sluit het stel een schriftelijke overeenkomst met de arts. Daarin zijn de rechten en plichten van alle betrokken partijen geregeld.
Vaak wordt er ook nog een notariële akte opgemaakt, die vooral de rechten van het kind, dat uit deze bevruchting ontstaat, veiligstelt.
Ook met de spermabank wordt een schriftelijke overeenkomst gesloten.
3. Het kiezen van een geschikte spermadonor
Stellen met een kinderwens kunnen dan de geschikte spermadonor kiezen op basis van verschillende criteria, waaronder
- haarkleur,
- kleur ogen,
- herkomst,
- haartype,
- lichaamsbouw,
- bloedgroep,
- lengte en
- gewicht.
De stellen kunnen meestal zelf in de onlinecatalogi van de spermabanken zoeken naar een spermadonor met de gewenste eigenschappen. Indien gewenst kiezen de spermabanken de juiste spermadonor.
4. Bevruchting van de eicellen met de spermadonatie
De eicellen worden bevrucht met de gedoneerde zaadcellen. Dit gebeurt bij
- een heterologe inseminatie (inseminatie met donorsperma)
- een heterologe in-vitrofertilisatie (IVF met donorsperma) of
- een heterologe intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI met donorsperma).
Welke methode wordt toegepast, moet met de arts worden besproken.
Risico's bij een spermadonatie
De arts geeft u individueel uitleg en advies over de risico's bij een spermadonatie. Voor de vrouw zijn de risico's echter, zowel bij een inseminatie als bij een IVF en ICSI, in wezen gelijk aan die bij een bevruchting van haar eicellen met zaadcellen van haar partner. Eventuele besmettingsrisico's worden door de bovengenoemde maatregelen zo veel mogelijk voorkomen.
Verdere onderwerpen waarin u geïnteresseerd zou kunnen zijn
hPopulaire onderwerpen
