In-vitrofertilisatie (IVF)

In-vitrofertilisatie (IVF) is een vorm van kunstmatige bevruchting.Daarbij versmelten ei- en zaadcel niet in het lichaam van de vrouw, maar in een reageerbuis in het laboratorium. Daarom wordt deze methode ook "in vitro" genoemd, wat "in glas" betekent.

Wanneer is een in-vitrofertilisatie zinvol?

Een IVF-behandeling is bijvoorbeeld een mogelijkheid

bij afgesloten of ontbrekende eileiders (tubaire steriliteit),
bij verminderde spermakwaliteit,
als er baarmoederslijmvlies verplaatst is naar buiten de baarmoederholte (endometriose) of
als er geen oorzaak wordt gevonden voor de onvruchtbaarheid (idiopathische subfertiliteit of onbegrepen onvruchtbaarheid).

Hoe verloopt een in-vitrofertilisatie?

4.Versmelting van eicellen en zaadcellen in glas

Daarna worden de opgewerkte zaadcellen met de eicellen in een reageerbuis samengebracht.Daarbij drijven ze in een speciale voedingsvloeistof. Nu moeten de zaadcellen de eicellen zelfstandig en zonder verdere ondersteuning bevruchten. Op de dag na de follikelpunctie wordt gecontroleerd of de eicellen bevrucht zijn. De bevruchte eicellen ontwikkelen zich tot embryo's die twee tot vijf dagen in een broedstoof worden bewaard.

5.5. Embryotransfer

Op de dag van de embryotransfer plaatst de arts in overleg met de patiënte de embryo's, overeenkomstig de wettelijke bepalingen, in de baarmoederholte. Dat doet hij met behulp van een katheter van zachte kunststof. De terugplaatsing van de embryo's is pijnloos en duurt slechts enkele minuten. De embryo's kunnen zich nu in het baarmoederslijmvlies innestelen en zich daar verder ontwikkelen.
Uit een zwangerschapstest, die ongeveer twee weken na de ingreep wordt uitgevoerd, blijkt of de embryotransfer daadwerkelijk gelukt is.

Wat zijn de kansen op succes bij een in-vitrofertilisatie?

De kans dat een vrouw door in-vitrofertilisatie zwanger wordt, is voornamelijk afhankelijk van haar leeftijd. Het zwangerschapspercentage is bij vrouwen van 30 jaar ongeveer 40% per embryotransfer, terwijl de kans op een zwangerschap voor vrouwen van 40 jaar net iets minder is dan 30%. Gemiddeld leidt hierdoor ongeveer een op de drie ingrepen tot een zwangerschap.
Kunnen de bevruchte eicellen niet worden teruggeplaatst, dan is het mogelijk ze in te vriezen (cryopreservatie ) voor gebruik op een later tijdstip.Daardoor blijven de vrouw bijvoorbeeld bij de volgende poging de hormoonbehandeling en de eicelpunctie bespaard.

Zijn er bij een IVF-behandeling risico's en bijwerkingen?

Zoals iedere medische ingreep brengt ook een IVF-behandeling bepaalde risico's met zich mee. Alle complicaties zijn zeldzaam, maar ze kunnen in individuele gevallen soms wel degelijk ernstig zijn. Zo kan de hormoonbehandeling soms bijwerkingen hebben, zoals moeheid, hoofdpijn, stemmingswisselingen en een opgeblazen gevoel. Het zogenoemde overstimulatiesyndroom is een bijwerking van een hormoonstimulatie die kan optreden nadat een follikelpunctie heeft plaatsgevonden. Daarbij kunnen bijvoorbeeld buikpijn, misselijkheid kortademigheid en/of gewichtstoename optreden.

Ten gevolge van een follikellpunctie kan er in zeldzame gevallen een (na)bloeding of infectie ontstaan. De arts die u behandelt, zal u uitgebreid informeren over de mogelijkheden en risico's van de behandeling, uitleg geven over het verloop ervan en de mogelijkheid van een meerlingzwangerschap bespreken.

Wordt de IVF-behandeling vergoed?

In Duitsland vergoeden de wettelijke ziektekostenverzekeringen over het algemeen, onder bepaalde voorwaarden, 50 procent van de kosten van een in-vitrofertilisatie (afhankelijk van de deelstaat). Maar van maximaal drie pogingen. De kosten voor cryopreservatie vergoeden ze niet.